Ζουράρεις;

Η έρις γίνεται μπαρμπέρης,
κουρεύς του χρέους για τους υπόχρεους,
αήρ άνασσας ανάσας,
κούρος ελευθερίας για είσοδο ελεύθερη και δωρεάν,
άμα τε και πολυέξοδη έξοδο,
ή και παραμονή
την παραμονή της προθεσμίας,
γιατί τι θ’ απογίνουμε χωρίς μπαρμπέρηδες,
οι απάνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις.

Επιμύθιο:  Δεν ‘ν’ Καβάφεις

Νεότερα από το Eurogroup – του ανταποκριτή μας

Ο όρος Eroica, αντί του απεχθούς «Tρόικα», θα χρησιμοποιείται πλέον για τα δάνεια της Ελλάδας.  Tην συμφωνία-Eroica αναμένεται να υιοθετήσουν οι εταίροι μετά από τις διαβουλεύσεις της ερχόμενης Δευτέρας και να εφαρμόσουν την τρίτη.

(Η λανθασμένη εμφάνιση, σε τουίτ, του δανειακού όρου Erotica αποδώθηκε επίσημα σε μεταφραστικό λάθος.)

Θετικά αντιμετώπισαν την Eroica επενδυτικοί παράγοντες του Λονδίνου, που έσπευσαν να δηλώσουν «οι ήρωες πληρώνουν σαν Έλληνες».

Αντίθετα, παρότι δήλωσαν κολακευμένοι, αμετακίνητοι παρέμειναν τραπεζικοί παράγοντες της Φρανκφούρτης, που επανέλαβαν το όραμά τους για μελλοντικές εξελίξεις με την φράση «Εν Τούτω ΛουκάΝικα».

«Ασυμφωνία χαρακτήρων» δήλωσαν αναλυτές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αναφερόμενοι στις διαφορές μεταξύ ελληνικού και λατινικού αλφαβήτου.  Συμπλήρωσαν όμως «δεν βλέπουμε μελλοντικό διαζύγιο ανάμεσα σε χώρες-μέλη του Βορειο-Αλλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ)».

Ερωτηθέντες για τις εξελίξεις, επίσημοι κύκλοι των Αθηνών επεσήμαναν Λακωνικά «Οι ωραίοι έχουν χρέη».

Να εισάξει ή να εισαγάγει; Καινά δαιμόνια και περιληπτική ιστορική αναδρομή (Extended Abstract)

Η προσπάθεια ένταξης του «-άξει» ως εξίσου αποδεκτού καταληκτικού τύπου του «άγω» που αποφεύγει τους σκόπελους από το διπλό «αγ» στο «αγαγ», όπως φαίνεται στον τίτλο, έχει μακραίωνα και αξιομνημόνευτη ιστορία, της οποίας μακροσκελή περίληψη (δίκην extended abstract) παραθέτω σ’ αυτό το πόνημα.

Πρώτη γραπτή μαρτυρία φαίνεται να έρχεται από τον 14ο αιώνα πΧ, με τον άνακτα Αγαμέμνονα ( < άγαν (η επίμαχη κατάληξη, όπως παρήγ-αγαν, εξήγ-αγαν, κλπ) + μίμνω (μένω, επιμένω) ).  Η εμμονή του στο -αγα υπήρξε μάλλον η αιτία της δολοφονίας του από τον Αίγισθο και πρόξενος δεινών στις χώρες γύρω από το Αιγαίο, όπως εξάγεται από αποσπασματικές αναφορές σε συγγράμματα γνωστά με τον συλλεκτικό όρο Βίοι Αργείων.

Εκτός από την παλλαϊκή αγανάκτηση στο -αγαν – που διατρανώθηκε με το βροντοφωνημένο σύνθημα «Μηδέν άγαν» – προέκυψαν και μεγάλες οικονομικές δυσκολίες σε θέματα εκτελωνισμού εισαγωγών/εξαγωγών και διεθνούς εμπορίου, γνωστές ως «Τελώνειον άγος» γύρω στον 7ο αιώνα πΧ.

The Alexanders of My Life

Waking up in a hospital gown (no cap and tassel included) felt utterly puzzling, to say the least. The emergency room was full of easily recognizable medical devices, but I had no idea what on earth to do with them. Trying to remember how I ended up there proved equally futile, as I could only draw a blank. Little could I tell that I had narrowly escaped eternity a few days before – on St. Alexander’s Day exactly – as Alex K.’s CPR skills managed to restart a heat-exhausted soccer player’s heart.

Βαθιά Νυχτωμένοι ή Ντάλα Μεσημέρι; Διαφωτίζοντας Ένα Πανάρχαιο Δίλημμα

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:  Δώδεκα το μεσημέρι δεν είναι ούτε «12 μμ» ούτε «12 πμ».  Για την ακρίβεια, και τα δύο σημαίνουν μεσάνυχτα!  Πώς κι έτσι, θα μού πεις.

Για να δούμε:

12 πμ σημαίνει δώδεκα προ μεσημβρίας, δηλαδή δώδεκα η ώρα πριν το μεσημέρι, έτσι;  Τι ώρα είναι αυτή;  …Μπράβο!

Πάμε στο επόμενο:  12 μμ σημαίνει

Different as Day and Night: A Timely Resolution of an Age-Old Dilemma

OK, here it is:  Twelve noon is neither 12:00 am nor 12:00 pm.  As a matter of fact, both 12:00 am and 12:00 pm are midnight!

How so, I hear you ask?

Well, 12:00 am is twelve ante meridiem, twelfth hour before midday, right?  What time is that?  …Correct!

Now, 12:00 pm is twelve post meridiem, twelfth hour after midday.  What time is that now?  …Correct again!

Clearly, then,

Men are from Mars

Εκεί λοιπόν που δίναμε παραγγελία για μία χταποδάκι στιφάδο και μία ταραμοσαλάτα και μία ντολμαδάκια γιαλαντζί και μία σαλάτα μαρούλι ψιλοκομμένο κι άλλα πολλά ελληνικά της Κυριακής των Βαΐων, νά σου πλάι στο πελαγωμένο γκαρσόνι του Γκρηκ Μυθ κι ένας τύπος από το διπλανό τραπέζι – εξηκοντούτης κατ’ εκτίμηση – να χαιρετάει πρόσχαρος και